Verwerkingsopdracht 2 - Echte mannen eten geen kaas

Boek: Echte mannen eten geen kaas
Schrijfster: Maria Mosterd

Mening over dit boek:

Dit boek vond ik minder leuk dan het eerste boek wat ik gelezen heb, De Reünie. Dat komt omdat in dit boek heel erg veel drama zit. Dat maakt mij depressief. Maar ik wilde wel heel erg graag weten hoe het zou aflopen met Maria. Daarom las ik het boek snel uit. Het boek valt snel te lezen, er zitten geen hoofdstukken in. Het loopt aan 1 stuk door. Ik vind Maria, de hoofdpersoon, best wel een beetje dom. Ze leek in het begin van het boek best slim. Maar als ze dan ineens gaat spijbelen om bij Manou te zijn snap ik niet helemaal. Je gaat toch gewoon naar school? School ziet echt wel dat je er vet vaak niet bent, waarom belt school haar moeder dan niet op? Dat vind ik echt heel erg raar aan dit boek. Ook snap ik niet waarom haar moeder niks heeft gemerkt van het hele loverboy-verhaal. Het ging tenslotte 4 jaar zo door. Gelukkig heeft Maria de goede keuze gemaakt door naar India te vertrekken om Manou te vergeten. Al met al, het was wel een leuk boek om te lezen.

Samenvatting:

Maria, een meisje van 12 jaar woont in de stad Stenenmuur. Ze woont bij haar zusje en moeder. Op haar eerste schooldag fietst ze samen met haar beste vriendin Nikki naar de middelbare school. Daar aangekomen hebben ze de aandacht getrokken van een groep jongens rondom het parkeerterrein. Ze zien er rijk uit en hebben de muziek hard aan staan. Dan roept één van de jongens iets in de richting van Maria. Maar Maria is verlegen en loopt door zonder iets terug te zeggen tegen Manou. School vindt ze saai en thuis verveelt ze zich. Haar moeder werkt en haar zusje zit steeds achter de computer. Ze heeft wel een goede vriendin, maar ze wil meer. Ze fantaseert en vraagt zich af hoe het zou zijn, als een van die jongens haar vriendje zou zijn. De volgende dag komt ze aan op school en die jongen van gisteren zegt weer wat. Maria besloot om iets terug te zeggen. Vanaf die dag veranderde haar leven voor goed. Die jongen nam haar mee naar overal vreemde plekjes, ze gaat spijbelen en gaat steeds vaker met die jongen mee. Ze wilde spanning in haar leven en een vriendje. Wat ze vooraf niet wist, was dat bij de eerste keer toen ze mee ging al gaat leren blowen en seks gaat hebben met vreemde mannen. Ze werd ontmaagd en bedreigd: ze kon en mag niet stoppen. Manou slaat haar en chanteert haar en speelt met zijn mes. Ze was bang en had nooit gedacht dat hij zo zou zijn en dat hetgene wat zij verlangt haar grootste nachtmerrie zou worden. Wat heel onschuldig begon met een praatje en glimlach, breidde zich uit tot het toekijken hoe mensen in elkaar geslagen worden, meisjes ronselen, drugs dealen, reisdocumenten vervalsen, seks hebben met meerdere en verschillende mannen. Uiteindelijk beseft ze dan ook dat ze in de val zat van een loverboy. Maar ze kon niet dingen ongedaan maken of de werkelijkheid terugdraaien. Ze kon ook nergens hulp vragen. Zodra ze dat doet, dan zouden er hele erge dingen gebeuren met haar of haar familie, heeft ze begrepen. En wat zou haar moeder denken, als ze weet dat haar dochter in dit criminele circuit leeft. De gezondheid van Maria gaat achteruit, ze blowt en spijbelt te veel. Ze houdt van Manou, maar aan de andere kant mag zij hem ook niet. Hij doet soms heel aardig, maar het volgende moment dan verandert hij weer. Maria is verward. Ze kon het niet meer aan. Ze wilde niet meer gebruikt worden als neukvoer en wilde niet meer geld maken voor Manou. Ze huilt en rent weg en op school werd ze geroepen door de decaan. Ze vragen wat er met haar aan de hand is. Eerst wilde ze het niet vertellen, omdat, ten eerste, ze zich verlaten voelt door de mensen om haar heen en ten tweede mocht ze niks zeggen van Manou. Maar uiteindelijk wordt alles langzaam gelekt. Ze werd overal heen gestuurd om af te kicken en te revalideren in de samenleving. Maar overal bleek ze niet veilig te zijn. Ze denkt vaak aan Manou, ze voelt zich nog steeds als een slaaf van hem en wil bij hem zijn. Maar ze beseft ook dat ze alleen maar mishandeld wordt bij hem. Uiteindelijk heeft ze gekozen om naar het buitenland gaan, ver bij Manou vandaan.

Deze samenvatting komt van http://www.scholieren.com/boekverslag/67142 . Ik heb de samenvatting een klein beetje aangepast want er stonden een paar fouten in.

Opdracht (brief aan de hoofdpersoon):

Hoi Maria!

Wat een aangrijpend verhaal heb jij geschreven en meegemaakt. Ik heb respect voor je dat je zo lang in een circuit hebt gezeten. Ik zou dat niet kunnen. Maar ik had dat helemaal niet gedaan! Wat ben jij dom zeg. Ik had wel meer verwacht van jou, je leek mij in het begin slimmer. Niet naar school gaan, alleen voor toetsen. Dat slaat nergens op. Als ik jou was geweest had ik echt niet de keuze gemaakt om naar Manou te gaan. Manou is verkeerd bezig, dat kon je zo wel zien. Ik had ook nooit meegegaan met een jongen die ik niet ken. Ik zou hem eerst wel leren kennen, maar niet gelijk bij hem thuis! Omdat jij dus met Manou bent meegegaan, heb je eigenlijk een beetje de rest van je leven verpest. Je had best kunnen aanzien dat hij een loverboy is. Jammer dat je dat niet gezien hebt. Ik vond het wel goed dat je luisterde naar Manou. Anders had je denk ik allang dood geweest. Je had misschien beter direct aan je moeder kunnen vertellen wat je allemaal deed. Dan had zij naar de politie kunnen gaan en was je in bescherming gebracht. Je had Manou ook niet zo erg moeten geloven. Ik snap je wel hoor, je bent mega verliefd op een jongen en hij (misschien) ook op jou, maar dan zou ik wel heel erg aan jezelf blijven denken en niet alleen maar alles wat hij zegt doen. Je schrijft bijvoorbeeld dat je zelfs naar de wc gaat als hij dat zegt. Kom op zeg, dat doe je toch niet denk na! (Tenzij je ook echt naar de wc moet natuurlijk, dan is het logisch). Ik ben wel blij om te lezen dat hoe meer ervaring je krijgt in het loverboy gebeuren, hoe minder je seks moet hebben met jongens. Ik had verwacht toen ik het begin van het boek las, dat je ook echt heel veel en vaak met iemand naar bed moest. Dat was alleen in het begin zo. Ik had ook verwacht dat hoe langer je dat werk deed hoe meer je moest doen. Goed van je dat je luisterde naar Manou. Je laat wel zien dat je een hele goede vriendin bent door al zijn dingen op te lossen als hij in het buitenland zit bijvoorbeeld. Aan het eind van het boek lees ik meerdere keren dat je heel graag terug wilt naar Manou. Maar dan ineens weer niet, dan weer wel. Dat was verwarrend om te lezen. Je wist donders goed dat je niet terug wilde want je was bang voor hem. Dat snapte ik dus niet helemaal. Maar goed, gelukkig ben je wel slim geweest aan het einde van het boek, door te kiezen om naar India te gaan en een nieuw leven tegemoet te komen. Dat zou ik niet doen, ik zou naar de politie gaan en Manou aangeven en dan ergens anders gaan wonen. India zou ik een hele grote stap vinden maar ik vind het knap dat jij die stap aandurfde. Als je de dingen deed van wat ik verteld heb in deze brief, had je sneller van Manou en zijn jongens en natuurlijk de andere werksters af geweest. Oh ja, en de bladzijden na je hele verhaal over het loverboy-circuit hadden er eigenlijk niet in hoeven staan. Dat kwam op mij over dat je echt wilde bewijzen dat dit echt gebeurd was. Je stelde je daar echt aan, dat had je niet hoeven doen want ik geloof het verhaal zo ook wel. Ik vind jou boek een aangrijpend boek om te lezen. Ik zou het mensen niet zo snel aanraden want er zit veel drama in. Het las vlot, een prettig boek om te lezen.

Ik hoop dat je toch nog een fijn leven hebt, ondanks deze gebeurtenis.

Groetjes,

Gerrie van der Bijl

Verwerkingsopdracht 1 - De reünie

Boek: De reünie

Schrijfster: Simone van der Vlugt

Mijn mening over dit boek: 
Dit boek vond ik leuk om te lezen. Het is een literaire thriller en dat vind ik leuk om te lezen. Als je dit boek lees kom je  steeds meer te weten over de verdwijning van de beste vriendin van de hoofdrolspeelster. Dat maakt dit boek spannend. Je weet namelijk niet hoe en waar de beste vriendin is verdwenen. Wat ik minder fijn vond aan het boek is dat de schrijfster je heel vaak herinnert aan het feit dat de hoofdrolspeelster een burn-out heeft gehad en dat ze hele stomme collega's op haar werk heeft. Je leest ook vaak dat ze weer met tegenzin naar haar werk gaat en dat er bijvoorbeeld weer eens op haar werk over haar geroddeld wordt.

Samenvatting:

Sabine Kroese gaat na een flinke burn- out weer naar haar werk. Ze heeft het erg zwaar op haar werk, want de meeste collega’s vinden dat ze zich aanstelt. Jeanine, haar collega en vriendin, heeft in de tijd dat Sabine er niet was ontslag genomen. Als Sabine op een ochtend de krant leest, staat er een advertentie in van haar oude school. Er is een reünie. Sabine heeft het niet altijd even leuk gehad op school. Haar vriendin van de basisschool, Isabel, had haar in de steek gelaten en pestte Sabine. Maar negen jaar geleden was Isabel verdwenen, spoorloos was ze. De politie had alles afgezocht, maar kon haar niet vinden. De laatste tijd krijgt Sabine de hele tijd stukjes terug van het verleden. Ze weet meer dan dat ze denkt over de verdwijning van Isabel. Sabine gaat de laatste tijd uit met een oude vriend van haar broer, Olaf. Olaf is een heel erge leuke jongen maar hoe langer ze hem kent hoe vaker ze met zijn driftbuien te maken krijgt. Als ze op een middag terug gaat naar haar oude dorpje, gaat ze bij haar schoonmoeder langs. Daar hoort ze dat Olaf vroeger helemaal gek was op Isabel voor dat ze verdwenen was. Dit had Olaf nooit verteld aan haar. Op de dag dat Isabel overleed hoorde ze Isabel zeggen dat ze het ging uitmaken. Sabine wist gelijk wie Isabel had vermoord, het was Olaf. Waarschijnlijk kreeg hij een driftbui toen ze het uitmaakte en vermoorde haar. Al snel had Sabine een andere verdachte, meneer Groesbeek. Meneer Groesbeek was de conciërge op haar oude school en had een groen busje. Sabine had hem gezien bij het stoplicht waar Isabel recht door reed en zij linksaf sloeg. Toen ze terug dacht aan de tijd dat ze bij hem op zijn kamertje zat deed hij altijd aardig tegen haar. Sabine ging dus ook bij hem op bezoek, maar hij was dement. Dus kon hij zich heel weinig herinneren en sprak wat onzin uit. Hij had heel veel katten en al die katten hadden een meisjesnaam. Na wat onderzoek bleek dat al die namen, dezelfde namen waren van alle vermiste meisjes in de regio. Helaas waren hier te weinig bewijzen voor. Als Sabine in haar oude dorpje wat rond loopt, komt ze Bart tegen, haar jeugdliefde. Bij de reünie zien ze elkaar weer en Sabine blijft bij hem slapen. Sabine droomt op een avond weer iets over de vermissing. Ze ziet de moordenaar van de andere vermoorde meisjes uit de regio. Hij wurgt Isabel. Dit meldt Sabine aan de politie, maar die moordenaar is al overleden. De zaak wordt gesloten. Een paar dagen later herinnert Sabine zich plotseling dat zij degene was die Isabel heeft vermoord...

Deze samenvatting komt van www.scholieren.com/boekverslag/61284. Ik heb de samenvatting iets aangepast want er stonden rare zinnen in en een paar grammaticale foutjes.

Opdracht:
Maak een mindmap over dit boek.
Ik heb de mindmap op mijn iPad gemaakt en er screenshots van gemaakt.