Verwerkingsopdracht 5 - Het gym

Boek: Het gym
Schrijfster: Karin Amatmoekrim

Mening over dit boek: Dit boek heb ik vorig jaar gelezen, en zoveel als ik me kan herinneren, vond ik dit een leuk boek. In het verslag van vorig jaar had ik geschreven dat ik o.a het boek een makkelijk boek vond door de chronologische tijdsvolgorde. Ook vond ik het wel fijn dat dit een boek is, wat zeer realistisch is. In tegenstelling tot de andere boeken is dit een wat makkelijker boek van wat ik heb gelezen.

Samenvatting: De 12-jarige Sandra Spalburg woont in Zeewijk, laten we zeggen een wat minder rijke wijk in de buurt van Beverwijk. Ze is erg goed op school en na de vakantie gaat zij als enige van haar wijk en school naar het gymnasium. Ze is dus echt een buitenbeentje. Haar ouders zijn van Surinaamse afkomst: haar moeder doet niet veel anders dan televisiekijken en haar vader heeft een scharrel. Af en toe komt hij thuis om haar moeder te verwennen en het valt Sandra op dat haar moeder dan altijd wel een betere bui heeft. Haar vriendinnen in de wijk zijn Chantal en Tanya. Chantal heeft al veel ervaring met tongen, maar Sandra niet: ze heeft ook nog bijna geen borsten. In de zomervakantie bezorgt ze kranten, maar erg goed doet ze het niet en ze moet ook nog het geld afdragen aan haar moeder. Ze gaan ook niet op vakantie, maar wel met vriendinnen naar het strand. Chantal experimenteert daar wel met jongens. Aan het einde van de vakantie moet ze met haar moeder de boeken van school ophalen. Haar moeder gaat als enige ouders cash het boekengeld betalen, de anderen hebben het geld overgemaakt. De eerste schaamte komt dan al over Sandra. De dag voor de lessen beginnen gaan moeder en Sandra naar de Zwarte Markt in Beverwijk om twee goedkope jeans te kopen.

Op de eerste dag op school komen er toch al een aantal meisjes met haar praten, hoewel ze een buitenbeentje is. Zo zijn er Nienke en Jojanneke. Sandra valt wel op tussen de anderen: kleding is goedkoper, ze heeft een omafiets en geen geld om ijsjes e.d te kopen. Sommige jongens en meisjes zijn echte “kakkers.”

De leraar Nederlands Vurings doet erg cynisch, is vreemd, maar valt daardoor ook wel meer op en een beetje uit de toon. Toch is hij best populair.

Er is op school voorlopig één knul die erg vervelend doet. Hij heet Bart Willink en maakt vervelende en racistische opmerkingen o.a. over Turken en negers. Sandra neemt de handschoen op en is niet bang voor hem. Er is ook een andere jongen in de klas die Dirk Jan Brouwer heet, maar die is wel erg aardig voor haar en zij raakt in stilte een beetje verliefd op hem. Ze gaat ook auditie doen voor het schooltoneel, al weet ze niet wie Goethe is. Maar ze krijgt een rol in “Faust”, als God. Het is maar een klein rolletje, maar toch hoort ze er weer een beetje bij. Haar moeder vindt het maar niets, dat toneelgedoe.

Ze gaat een keer met vriendinnetje Nienke mee naar huis. Ze mag van haar moeder blijven mee-eten, ook al zijn er te weinig gehaktballen. Wanneer de moeder van Nienke haar thuis wil brengen, laat ze zich ver uit de buurt van haar huis afzetten. Ze schaamt zich voor haar eigen buurt. Tijdens een excursie naar een museum maakt Bart weer vervelende opmerkingen over negers. De andere kinderen durven weinig te zeggen.

Toch wil Sandra er meer bij horen en ze wil graag een B-versie van het merk Levi’s. Haar vader (die rijker is) komt toevallig weer eens langs en ze maakt gebruik van de gelegenheid om een broek aan hem te vragen. Hij kost zestig gulden en dat is veel geld voor haar moeder. Haar vader belooft de broek te geven, maar als hij de volgende morgen weer weg is, heeft hij geen geld achtergelaten.

Door leraar Nederlands, Vurings, wordt ze enthousiast gemaakt voor boeken. Zij leent ze uit de bieb, maar dat vindt Vurings maar raar. Boeken moet je kopen. Sandra leest boeken die zich allemaal afspelen in de hoofden van de personages, eigenlijk maar saai.

Als ze zelf een opstel moet schrijven, doet ze eigenlijk hetzelfde: ze schrijft een verhaal over een eenzame man die het verhaal vooral beleeft in zijn hoofd.

Maar dan is er vlak voor de kerst een brugklasfeest. Ze mag er naar toe van haar moeder en ze gaat met haar vriendinnetjes. Gelukkig is Dirk Jan er ook en wanneer de slijmnummers komen, gaat hij met haar dansen.

Ze raakt op dat moment echt verliefd op hem. Aan het einde van de avond wil hij haar wel thuisbrengen met zijn vader, maar Sandra schaamt zich en zegt dat ze ook wordt opgehaald. Laat in de avond moet ze geheel alleen fietsen naar de arme wijk. Haar moeder slaapt als ze thuis komt.

Kort daarna is het kerst: ze kopen een niet al te dure boom. In de familiekring zegt Sandra’s moeder dat haar vader wil zal terugkeren en zijn andere vrouw zal verlaten. Sandra is in de vakantie ook jarig. Ze hoopt vurig op een nieuwe fiets, zodat ze niet meer opvalt tussen haar klasgenoten, maar het wordt een goud armbandje, een erfstuk van haar oma. Ze vindt er niks aan.

Vlak voor Oudjaar bezoekt ze Chantal: die heeft een kermisjongen ontmoet met wie ze seks heeft. Plastisch beschrijft ze hoe dat is gegaan. Sandra schrikt er zelfs van. Daarna kijkt de jongen Chantal niet meer aan en een dag later zoent hij alweer met een ander. Het is voor de lezer duidelijk dat Chantal erin getuind is. Om toch een beetje indruk te maken zegt Sandra tegen Chantal dat ze van school gaat: het is veel te moeilijk. Het is gewoon een leugen, die later nogal wat ellende veroorzaakt. Eerst moet Sandra ontkennen dat ze het gezegd heeft wanneer haar moeder ernaar vraagt. Daarna vindt Chantal dat ze voor leugenaar is gezet. Ze zit nu tussen twee vuren: ook in haar eigen wijk wordt er niet zo leuk meer over haar gedacht: ze hoort niet meer tot OSM (ons soort mensen)

Op school zijn er juist dingen die goed gaan. Van Dirk Jan krijgt ze een prachtige Parkerpen met inscriptie voor haar verjaardag. Van Vurings krijgt ze een 9 voor haar opstel over de eenzame man en ze mag ook komen op een verjaardagsfeestje van Renske. Het is een heel groot huis en opnieuw schaamt Sandra zich voor haar afkomst.

Bart Willink blijft vervelend doen: hij wil zelfs in de leerlingenvereniging en houdt een vlammende toespraak. Hij blijft haar op school pesten met racistische opmerkingen over Turken en negers. Daar baalt ze van en ze zint op wraak.

Intussen is het schooljaar aardig gevorderd en komt er een voorstelling van het schooltoneel. Het is een moderne opvoering van Faust met veel bloot en seks en haar moeder kan dat niet zo waarderen. Die praat weer over vreemde Nederlanders die dit allemaal goed vinden. Haar vader is intussen weer weggegaan met medeneming van al zijn spullen.

Bij handvaardigheid loopt de leraar even weg uit het lokaal. Bart grijpt de kans om Sandra door middel van een tekening opnieuw te beledigen. De klas vindt nu ook dat hij te ver gaat. Sandra besluit hem nu een lesje te leren. Ze bespreekt met Tanya hoe ze dat het beste kan doen en ze krijgt het advies hem een knietje in zijn kruis te geven. Bij de aardrijkskundeles is het zover: Bart komt te laat en in een volle klas gaat Sandra haar gang: ze schopt hem in zijn kruis en trapt ook nog enkele keren na wanneer hij huilend op de grond valt. Natuurlijk moet ze naar de rector en ze wil Bart nog niet eens verraden, maar dan komen er meisjes uit haar klas bij de rector om te vertellen wat Bart heeft geflikt. De rector stelt zich op achter Sandra en Bart wordt voor drie weken geschorst vanwege zijn racistische houding die ze op Het Gym niet accepteren. Tanya vindt het aan de ene kant wel leuk dat Sandra zo daadkrachtig heeft gehandeld, maar er is ook iets van jaloezie op de andere vriendinnen van Sandra.

Na de zoenpartij met Dirk Jan heeft ze hem steeds ontlopen. Toch weet ze dat hij wel wat voor haar voelt. Na het uitdelen van de rapporten (ze heeft een mooi rapport en gaat over) wil hij haar naar huis brengen, maar weer uit schaamtegevoel zeikt ze hem af. De boodschap is nu duidelijk. Ze wil hoewel ze verliefd is het standsverschil niet overbruggen.

Wel wordt ze uitgenodigd op een hockeyfeestje van Renske, waar haar vriendinnetjes al drinken en roken. Ook experimenteren ze met zoenen en een beetje vrijen. Van Renske hoort Sandra dat Dirk Jan op het toilet een ander meisje staat te zoenen. Dan komt er een vreemde jongen op haar af en ze zoent met hem voor de eerste keer. Sandra is zijn eerste bruintje, die nogal geil zijn denkt de jongen. Kort daarna vertrekt ze op de fiets naar huis. Alleen.

Opdracht:

Deze opdracht heb ik vorig jaar gemaakt. Je moest een argumentatieschema maken.

Standpunt: Ik vind dat dit boek een prijs verdient want

Hoofdargument 1. Het is duidelijk waar het verhaal zich afspeelt, namelijk in Nederland (structureel argument) 2. Het is een makkelijk boek om te lezen vanwege de chronologische volgorde en de structuur in het boek. Er wordt wel eens een gedeelte overgeslagen dat maakt het iets lastiger om te lezen. Door verder te lezen kom je erachter waar en wanneer het zich afspeelt (structureel argument) 3.Het verhaal komt waarheidsgetrouw over vanwege de dingen die de schrijver heeft geschreven (realistisch argument) 4. Door het hele verhaal heen krijg je steeds meer medelijden met Sandra (emotivistisch argument) 5. Dit boek is dus erg realistisch geschreven dus je leest dingen die nu kunnen. De dingen die de schrijver schrijft die worden duidelijk uitgelegd maar niet dat het lezen er niet prettiger van wordt. (moreel argument) 6. Ik vind dat dit een goed verhaal is omdat het eigenlijk geschreven is voor achtste groepers. Die kinderen kunnen zich dan een klein beetje voorbereiden op hun volgende jaar. De schrijver vertelt die dingen wel goed (intentioneel argument) 7. Als ik een eerste klasser zou zijn dan had ik meer aan het verhaal gehad, maar nu was het op zich ook nog wel leuk om te lezen. De stijl van de schrijver bevalt me wel, ik vind het een mooi boek. (esthetisch argument)

Subargument 1.1  want er staat door het hele boek heen dat het in Nederland afspeelt en niet bijvoorbeeld in Suriname, waar de hoofdpersoon vandaan komt. 2.1 want door het hele boek vind je      nergens een stukje waar het terugwijst in  de tijd. 2.2 want de structuur in het boek zijn korte hoofdstukken die in het perspectief van Sandra zijn geschreven 2.3 want dat lees je bijvoorbeeld op bladzijde 64 en 65 waar het verhaal ineens overspringt naar op school. 3.1 want zoals je kan lezen gaat het hele boek over 1 schooljaar + zomervakantie, waarin in het gedeelte van de zomervakantie wordt geschreven over de stress voor het voortgezet onderwijs (van groep 8 naar klas 1) ik denk dat iedere groep 8’er daar wel last van heeft. 4.1 want ze wordt gepest door Bart Willink omdat ze een andere kleur heeft dan een gewone Nederlander. Op bladzijde 207 kun je lezen dat iemand nepkakker bij Sandra op de muur had geschreven en wat later blijkt dat Bart dat had gedaan. 5.1 want de schrijver schrijft bijvoorbeeld op bladzijde 131 Sandra wordt gezoend door Dirk Jan. Dat wordt niet als een sappig verhaaltje geschreven maar gewoon dat ze een kus kreeg. 6.1 want de schrijver schrijft bijvoorbeeld over de eerste kus, de zware boekentas, het fietsen naar school, e.d. Allemaal dingen die met de eerste klas te maken hebben en wat er allemaal nieuw komt. Dit gebeurt niet specifiek op 1 bladzijde maar door het hele boek heen. 7.1 want ze schrijft realistische gebeurtenissen die je nu ook nog wel eens meemaakt (in de vierde klas dan)

Verwerkingsopdracht 4 - De passievrucht

Boek: De passievrucht
Schrijver: Karel Glastra van Loon

Mening over dit boek:Dit boek is even heel wat anders dan verdwijningen en moorden. Het boek is een roman. Ik vond het best wel een leuk boek, behalve het taalgebruik. Dat had wat mij betreft wel wat minder 'grof' gemogen. Verder vond ik dat er een goed en mooi verhaal in zat, en dat het spannend was tot aan het eind. De andere boeken die ik heb gelezen dit jaar, vond ik wat leuker.

Samenvatting:Op een dag komt Armin Minderhout erachter dat hij lijdt aan het syndroom van Klinefelter, een afwijking van de geslachtschromosomen. Als je dat hebt, ben je je hele leven onvruchtbaar. Dit komt als een grote schok voor Armin want hij heeft een zoon van 13 jaar! Zijn hele leven wordt overhoop gegooid. Alles waar hij in geloofde, blijkt één grote leugen. Wat er nog bij komt, is dat hij niet aan de moeder van Bo (Monika) om verduidelijking kan vragen want die is namelijk al tien jaar dood. Armin weet zich geen raad, evenals zijn partner Ellen, destijds Monika’s beste vriendin. Hij besluit het voor Bo te verzwijgen. Armin gaat op zoek naar de biologische vader van Bo. Armin gaat confrontaties aan met de mogelijke ‘daders’. Alsof het nog allemaal niet genoeg is, verslechtert de relatie met hem en Ellen. Ze zullen nooit samen kinderen kunnen krijgen. Dan besluit Armin, Ellen een tijdje te verlaten en alleen met zijn ‘zoon’ op vakantie naar Ameland te gaan. Ameland roept veel herinneringen op bij Armin. Hij ging daar vaak heen samen met Monika. Bo is dol op Ameland en haar natuur, net als Armin. Om daar even tot rust te komen leek hen dus een prima idee. Maar daar krijgen ze zo’n knallende ruzie dat Armin het uiteindelijk toch allemaal aan Bo vertelt. Op een heel ontactische manier. Wanneer Armin en Bo weer terug zijn van Ameland sterft de vader van Armin. Als Armin het huis van zijn vader opruimt komt hij een briefje van Monika tegen waarop staat: 'Ik ben zwanger, M.’ Dit zegt genoeg voor Armin. Maar ondertussen geeft Ellen een brief aan Bo van Monika waarop staat wie zijn echte vader is. Ellen heeft het dus al die tijd geweten. 

Deze samenvatting komt van: http://www.scholieren.com/boekverslag/46731

Opdracht (interview met schrijver):

Karel Glastra van Loon (1962-2005)

Karel was een zeer succesvolle Nederlandse schrijver. Hij schreef niet alleen, hij deed ook ander werk. Redacteur, bijvoorbeeld. In 2005 verloor Nederland een bijzondere man. 

Je leven met meerdere beroepen, hoe vond je dat?

'Ik vond het fantastisch. Ik ben onder andere schrijver geweest. Ik heb veel boeken geschreven, onder andere De passievrucht, dat werd bekroond met de Generale Bank Literatuurprijs van 1999. Het boek is vertaald in veel talen en is inmiddels verfilmd. Naast De passievrucht heb ik ook boeken geschreven als Vannacht is de wereld gek geworden, Lisa's adem , De onzichtbaren, Ongeneeslijk optimistisch, De liefde komt altijd te laat, en ga zo maar door. Meer boeken vind je op de site http://www.schrijversinfo.nl/glastravanloonkarel.html. Het waren drukke jaren, ik had veel te doen.

Zoals ik dus al vertelde was ik niet alleen schrijver. Ik vertaalde en bewerkte het televisieprogramma The Simpsons. Ik schreef ook wel colums voor o.a. Libelle en Margriet. 

Ik was ook redacteur. Onder andere van: Karel, Lolapaloeza, Hagens, Het Laatste Woord, Haenen voor de Nacht, Lopende Zaken. Omdat ik dus veel beroepen had, had ik het dus druk. Maar met een goede planning kom je een heel eind. En met natuurlijk de juiste mensen om je heen.'

Waarom schrijf je?

'Dat is een simpel antwoord voor mij. Ik kan namelijk in boeken alles kwijt. Mijn verdriet, mijn woede, mijn pijn, mijn blijdschap, kortom: al mijn emoties. Ook kan ik fijn afleiding zoeken als ik schrijf.'

Hoe ben je op het boek De passievrucht gekomen?

'Ik had een vriend, en die vriend was onvruchtbaar. Net zoals Armin Minderhout in dit boek. Mijn vriend had ook een overleden vriendin, waarmee hij samen geen kind had gekregen. Hij kreeg een nieuwe vriendin, waarmee hij wel graag kinderen wilde omdat zijn vriendin en hij er eerst niet aan toe kwamen. Na vele pogingen zijn ze naar het ziekenhuis gegaan en kwamen ze erachter dat hij onvruchtbaar was. Naar aanleiding daarvan heb ik het boek geschreven. Ik leefde namelijk zo mee met mijn vriend, dat het me dagenlang bezig hield.'

Wat voor informatie moest je zoeken voor De passievrucht? Waar heb je onderzoek naar gedaan?

'Natuurlijk heb ik mijn vriend gebruikt als informatiebron. Hij verwees mij door naar het ziekenhuis, omdat ze daar informatie hadden in boekjes over de precieze onvruchtbaarheid. Ik heb veel biologen gesproken omdat de hoofdpersoon, Armin Minderhout, een beroep had waar hij werk moest corrigeren over iets biologisch. Hij beschrijft in het boek ook sommige dingen en daarvoor moest ik dus die biologische dingen weten. Ik heb nergens onderzoek naar gedaan omdat ik alles aan mijn vriend kon vragen, bijvoorbeeld bepaalde emoties. Ik heb mijn vriend ook het boek als eerste laten lezen zodat hij nog een feedback kon geven en ik het dus wellicht nog kon veranderen.' 

Heb je een favoriete personage in het boek De passievrucht?

'Alwin Minderhout is natuurlijk de hoofdpersoon. Ik heb het boek dus wat anders geschreven dan dat het bij mijn vriend ging. Armin krijgt dus te weten dat Monika is vreemdgegaan. Omdat hij onvruchtbaar was en nooit kinderen heeft kunnen krijgen, wist hij zeker dat Monika was vreemdgegaan. Maar ja, met wie? Dat ging hij uitzoeken in de loop van het boek. Omdat ik zo heb meegeleefd met mijn vriend, en dus ook met Armin, is hij mijn favoriete personage.' 

Verwerkingsopdracht 3 - Terug naar de kust

Boek: terug naar de kust

Schrijfster: Saskia Noort

Mening over dit boek: 

Ik heb dit boek vorig jaar gelezen toen ik voor de eerste keer in havo 4 zat. Ik vind het wel een leuk boek. Leuker dan het boek van verwerkingsopdracht 2, echte mannen eten geen kaas. In dat boek zat veel drama waar ik niet bepaald veel van houd. Net zoals het eerste boek is dit een literaire thriller, iets waar ik in de laatste paar jaren meer ben van gaan houden. Het is een spannend en leuk boek waardoor ik het boek snel had uitgelezen. 

Samenvatting:

Als Maria zwanger blijkt te zijn van haar derde kind, besluit ze in haar eentje het te laten weghalen. Ook verbreekt ze de relatie met de vader. Vlak hierna wordt ze bedreigd met de dood vanwege haar gepleegde abortus. Steeds meer aanwijzingen wijzen haar op het kindje en vroeger, waar ze het liefst nooit meer naar om kijkt. Met de dreigbrieven stapt ze naar de politie, maar die kan weinig doen. Alles wijst erop dat Maria's ex de dader is. Ze besluit bij haar zus Ans een tijdje onder te duiken die nog steeds aan de kust woont. De bedreigingen blijven doorzetten en meerdere mensen beginnen aan haar geestelijke gezondheid te twijfelen. Ze denken dat Maria zo wordt als haar moeder vroeger was: gestoord. Zij weet zeker dat dit niet zo is, en probeert dit te bewijzen. 

Ze wordt gebeld door de politie, die vertelt dat haar huis is afgebrand. Ze ontmoet een man waarbij ze haar hart kan luchten. Zijn naam is Harry Meninga. Ze gaan samen op onderzoek uit in het kantoor van Maria’s zwager Martin. Hier worden Harry en Maria beiden neergeslagen.

Als ze wakker wordt, ligt ze vastgebonden aan een bed. Ze ziet haar zus Ans haar pillen en injecties geven. Ans vertelt haar dat ze Martin en Harry heeft vermoord en sleept haar mee naar de kust. Omdat Maria injecties gehad heeft, kan ze weinig tegenstribbelen. Ze beweert Maria te gaan vermoorden en pakt een pistool. Gelukkig is de politie er snel bij en wordt Ans opgepakt. Maria wordt opgehaald met de ambulance.

Als Maria wakker wordt vertelt rechercheur Victor waarom Ans haar wilde vermoorden. Martin en Ans konden geen kinderen krijgen. Ans heeft dit altijd heel erg gevonden. Ze kwam er achter dat Maria een abortus had gepleegd. Ze was kwaad en begon haar zus te bedreigen en uiteindelijk was ze voor plan haar te vermoorden. Ans heeft het Maria nooit vergeven dat ze abortus heeft gepleegd. Aan het einde van het boek zit Ans nog steeds in de gevangenis.

Deze samenvatting komt van: http://www.scholieren.com/boekverslag/69399

Opdracht:

Omdat ik dit boek vorig jaar had gelezen en ik er al een verwerkingsopdracht bij had gemaakt, gebruik ik die verwerkingsopdracht. De verwerkingsopdracht van vorig jaar lijkt veel op die van dit jaar, namelijk: Perspectief

Perspectief: ik-perspectief.

Effect perspectief: alles wordt vanuit de ik-persoon verteld waardoor het verhaal 'eigen' wordt, en je medelijden gaat krijgen met de hoofdpersoon.

Mening perspectief: goed gekozen, zo leef je alleen maar mee met de hoofdpersoon. Als je bijvoorbeeld een alwetend perspectief had gehad, dan wist je alles van de personen en dat maakt het boek minder spannend. Goede keuze van de schrijver dus.

In deze samenvatting heb ik het perspectief geschreven uit Ans. Ans is de zus van Maria. Maria is in het boek de hoofdpersoon.

Zo, de kaart geschreven en verstuurd. Hoe zou Maria dit vinden? Natuurlijk heb ik de kaart anoniem geschreven, ze hoefde namelijk echt niet te weten dat ik, Maria haar zus, de kaart had geschreven. Maria moest maar eens goed weten dat abortus plegen de grootste fout van haar leven was! Dagen erna deed ik hetzelfde, nog een kaart sturen. Foto’s van ongeboren baby’s, perfect. Oh ja, een dode rat kan ook nog wel. Even een angstaanjagende tekst erbij zetten, en klaar.

Ik wilde dat Maria zich nog meer schuldig zou voelen, dus sloop ik midden in de nacht bij haar naar binnen, deed een belletje met haar telefoon, en Maria zou het wel merken de volgende ochtend. Ik had een begrafenisondernemer gebeld, gezegd dat Maria dood was gegaan. Ik had gebeld uit naam van Petra Vos. Maria moest natuurlijk weten dat dit niet klopte, want onze moeder was allang overleden! Maria zal vast naar de politie zijn gegaan, bang, maar ook moedig kind dat ze is (pagina 45). Ze woont in Amsterdam en heeft 2 kinderen. Wolf en Merel. 2 schatten van kinderen, althans, dat denk ik. Ik heb ze al zo lang niet meer gezien. Maar Maria, tja Maria, die kan ik dus echt niet uitstaan.

Abortus laten plegen. Weet zij wel niet hoe moeilijk het soms kan zijn kinderen te krijgen? En Martin, mijn vriend… Wat een klootzak! Volgens mij heeft ie een ander. Alleen maar omdat ik geen kinderen kan krijgen.. Hij moest eens weten! Ik zal vanavond even goed met hem praten. Na zijn verhaaltje te hebben gehoord, pakte ik een kandelaar en sloeg hem. Hij liep gillend en poedelnaakt naar buiten. Ik deed de deuren op slot. Eikel dat het is! Blijf maar lekker buiten, dacht ik.

Hij had dus wel een ander iemand. Volgende ochtend vond ik zijn lichaam. Morsdood. Ach, het went vanzelf, zo’n dood lichaam. Misschien kon ik Maria ook wel vermoorden. Maar dan moest ze eerst maar eens hierheen komen. Ik woonde in het huis van mijn ouders. Het mooie huis in de duinen. En het prachtige uitzicht op de zee. Mijn ouders zijn een aantal jaren terug overleden. Maria had haar huis gekocht in Amsterdam, met de erfenis van onze ouders. Ik praat amper nog met haar. Ze heeft een druk leventje. Ze zit in een band waarmee ze veel optreedt.

Maar ineens; mijn droom was uitgekomen. Ik kon Maria terugpakken. Ze stond voor mijn deur en wilde graag een tijdje komen logeren. Ik zal haar eerst veilig laten voelen. Zodat ik haar vertrouwen kan winnen. Maria was nieuwsgierig (pagina 77), ze vroeg naar mij en Martin. Heb haar maar gezegd dat hij naar een congres is. Ook haar kinderen moesten het hier fijn hebben. Ik heb medelijden laten zien. Ze moest hier blijven. Dus dacht ik, ik steek haar huis in de fik.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb tegen Maria gezegd dat ik een dagje ga werken. Dat deed ik niet, ik ging eerst naar de politie toe. Ze hadden wat vragen voor me, over hoe het nu met Maria ging en zo. Daarna ben ik naar haar huis gereden, en de spotjes in de keuken aangedaan en wat gevaarlijke spullen vlakbij de spotjes neergezet. Die spullen konden dan exploderen. Die spotjes konden heel erg warm worden als ze te lang aan stonden. Zo, alles stond klaar om af te fikken. Ik reed weer rustig richting huis waar ik Maria en de kinderen aantrof.

De ochtend erna kreeg Maria een telefoontje, dat haar huis voor een gedeelte afgebrand was. Kom op, eventjes wat medelijden tonen. Ik heb Victor’s hulp maar ingeschakeld. Ja, ik kan wel eens hulpvaardig zijn (pagina 131). Maria heeft zichzelf namelijk helemaal in elkaar geslagen. Ik maak me maar zogenaamd zorgen om haar. Iedere dag haar medicatie in laten nemen, prima zo.

Maria wordt gebeld door de politie, om samen met haar haar afgebrande huis te bezoeken. Ik stel voor om mee te gaan, ik wil namelijk wel eens zien hoe het er nu uit ziet. Ze zal vast langer hier moeten blijven. Maar helaas, Maria vindt dat ze het alleen aankan en gaat met de auto naar Amsterdam. Als ze ’s avonds nog niet thuis is gekomen, heb ik bedacht met Victor, de psycholoog, dat Maria maar opgenomen moet worden. De politie, Victor, ik, we denken allemaal dat ze dit zelf gedaan heeft. Nou ja, ik weet dat ik iets gedaan heb. Daar weet niemand wat vanaf. Victor is met haar gaan praten en ze wil wel mee naar de kliniek.

Maar wat een kreng, ze vlucht, via het balkon. Ze wil helemaal niet naar de kliniek, wat ik heus wel snap. Ze is zelfstandig (pagina 187), want ze kan dit heus wel alleen aan. Ik vererger de situatie alleen maar, wat ook mijn bedoeling is. Maar, waar is Maria in godsnaam naar toe?

Maria is bij Harry. Als ik wordt gebeld of ik haar op kom halen, vertrouw ik de boel niet. Volgens mij is ze dicht bij ons huis. Ik rijd weg, maar na een paar bochten rijd ik terug. En mijn gedachten klopten: Maria en Harry zijn gewoon hier, bij ons huis. Ik zie Harry naar buiten lopen, en sloeg hem. Heel hard. Zo, die is even weg. Misschien is hij wel dood. Maakt me geen moer uit. Ook Maria geef ik een klap. Na haar een klap te hebben gegeven, neem ik haar mee naar binnen, sluit haar op en bind haar vast. Ik knip haar haar eraf, want ze heeft luizen. Maria blijft maar vragen naar de kinderen, wat ik met hen had gedaan. Ze wilde ze beschermen (pagina 220). Ook het haar van de kinderen heb ik eraf geknipt. Victor komt nog eventjes langs, te vragen hoe het met me gaat. Nu is het genoeg geweest. Ik heb me lang genoeg ingehouden. Ik was best volhoudend, al zeg ik het zelf (pagina 221). Dat kreng. Maria moet dood. Ze neemt haar medicatie ook niet, kwam ik achter. Ik neem haar mee naar de duinen, met een geweer bij me. Ik weet het, ik ben erg agressief en strijdlustig. Maar dat was mijn moeder ook (pagina 225).

Maria weet zich te verdedigen en was vrij rustig (pagina 227). Maria weet het geweer te grijpen. Ik loop met haar mee naar huis, want ze houdt me onder schot. Na nog een gevecht thuis, komt Victor binnen. Alles valt op zijn plek. Ik ben erbij. Het is gebeurd. Maria heeft de strijd gewonnen, en weet dat ik er achter zit. Ook de politie heeft een erge fout gemaakt, en niet te vergeten Victor. Die heeft gefaald. Maar nu weet iedereen, dat ik heb verloren en dat ik de stalker van Maria was. De strijd is voorbij…