Boek: Sonny Boy
Schrijfster: Annejet van der Zijl
Argumentatie bij Sonny Boy
Ik zou Sonny Boy zeker aanraden aan mijn klasgenoten.
Dit heeft zo zijn redenen.
Het boek begint bij een hoofdstuk dat heet 'De rivier' (blz. 9). In dit hoofdstukje gaat het over Waldemar die eigenlijk 'leeft' van de rivier. Hij zou ontzettend graag willen zwemmen in de rivier. Hij kan ook heel erg goed zwemmen. Het laatste hoofdstukje gaat over 'De zee' (blz. 201). Dit hoofdstuk sluit ontzettend goed aan bij het begin van het boek. Dit hoofdstukje gaat namelijk over dat Waldemar van de brandende boot gaat en voor zijn leven gaat zwemmen. Hij kon namelijk, zoals je kon lezen in het eerste hoofdstukje, ontzettend goed zwemmen. Helaas werd hij net voor de kust, nadat hij kilometers gezwommen had, doodgeschoten.
Daarnaast heeft het boek leuke illustraties waarmee je een beetje een beeld van het waargebeurde verhaal krijgt. Er bestaat ook een film van dit boek. Die heb ik ook gezien. De film was al ontzettend mooi, dus dat moest het boek ook wel zijn. De illustraties zijn te vinden na blz. 96 en blz. 160.
Ook is dit boek erg gerelateerd aan de Tweede Wereldoorlog. Wie niet van de diepe details houdt van de Tweede Wereldoorlog moet dit boek maar niet gaan lezen. Een groot gedeelte van dit boek gaat over die oorlog namelijk. Ook van de periode voor de Tweede Wereldoorlog. Ik houd niet heel erg van geschiedenis, want als ik namelijk iets lees wat over de geschiedenis gaat dat gaat het het ene oor in en het andere oor weer uit, bij wijze van spreken. Het eerste deel van het boek vond ik dan ook niet veel aan. Maar ik vond het wel heel erg interessant om te lezen hoe het met Waldemar en Rika verliep tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Omdat ik de film had gezien, wist ik dat ze beide dood gingen aan het eind van het boek. Voor mij zat er dus weinig spanning in het boek. Ook werd het boek in een ik-perspectief geschreven, wat het niet bepaald persoonlijk maakt. Ik houd meer van boeken die in een ik-perspectief zijn geschreven. Wie hier wel van houd moet dit boek zeker weten lezen.
Daarentegen viel mij wel op dat er moeilijke woorden in het boek staan. Bijvoorbeeld: joyeuze (blz. 106), provocerend (blz. 146), maîtresse (blz. 61). Maar dit zal waarschijnlijk komen omdat dit al een wat ouder boek is. Je merkt echter niet dat deze woorden hinderen, want het verhaal zelf snap je echt wel.
Dit boek is dus zeker aan te raden aan klasgenoten. Het is een mooi geschreven boek en je leest er vrij snel doorheen, ondanks de wat moeilijkere woorden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten